Alweer een maand voorbij
Blijf op de hoogte en volg Roos-Sanne
21 September 2014 | Verenigde Staten, Tulsa
Ik probeer me er nog steeds aan te houden elke maand iets te schrijven/ om mijn blog up te daten. Dus hier ben ik weer. Er gebeuren op dit moment niet heel veel spannende dingen omdat ik natuurlijk niet in het wedstrijdseizoen zit maar er is alsnog genoeg om over te schrijven.
De zondag voordat school weer begon hadden we 's avonds onze eerste teammeeting weer. Het hele sprint team en alle coaches kwamen bij elkaar. Ze hielden hun jaarlijkse praatje, vertelden waar we dit jaar o.a allemaal heen gaan voor wedstrijden (jajaaa zelfs New York City voor indoor Conference deze keer!! Outdoor vliegen we naar Connecticut) en we moesten ons allemaal voorstellen voor degenen die nieuw waren. Niet heel bijzonder dus.
De dag erna was de eerste schooldag met daarachter aan onze physicals. Een medische keuring. Allerlei formulieren invullen, gewicht, lengte, bezoekje aan de arts etc. Gelukkig hoefden we dit jaar geen bloed te prikken. Alleen de eerstejaars moesten dat deze keer.
Dinsdag 26 augustus was het dan zo ver. De eerste officiele training weer met het hele sprintteam! Naja het was niet echt zwaar ofzo, het bestond gewoon uit een mijl duurloop en wat praten etc. Ook kregen we van coach weer een heel boekwerk en een speech over voeding, herstel, de reasoning behind onze trainingen enz enz.
Het was wel echt leuk om iedereen weer te zien. Het was tenslotte al 3 maanden geleden dat ik de meesten voor het laatst had gezien. De rest van de week bestond nog uit wat rustig opbouwen en wennen aan elke dag trainen, school en de hitte. In de tweede week stond op dinsdag onze eerste zware training op het programma. We hadden een 2 mijl run, voluit. Pff nou dat was wel ff wat anders dan die trainingen in NL tijdens de zomer. Alleen al omdat het hier zo ontzettend warm was. Maar het ging wel super goed. Ik liep een pr met zowat 30 seconden. Ik liep samen met een andere jongen uit mijn team en ik was maar 2 seconden achter hem.
Op dit moment train ik 6 dagen per week. Onze zware trainingen zijn op dinsdag en donderdag. En die trainingen zijn ook echt echt heel zwaar!!!!!!! Zo zwaar dat ik tijdens zo'n training al heb gedacht waarom ik dit toch doe hahaha. Beeld je maar eens in dat je helemaal niks meer voelt achteraf, geen gevoel in je benen, trillend, etc. Maar hup, gewoon doorzetten, dat is de mentaliteit hier! Laatst zei coach na zo'n training waarbij ik echt heeeelemaal tot het gaatje moest gegaan, zie je wel dat je het kunt, ik laat je echt niet iets doen waarvan ik denk dat je het niet kan, je kan meer dan je denkt, je moet alleen niet denken dat je het niet kan... En hij heeft ook gelijk. Het is soms alleen gewoon heel moeilijk omdat de training zo zwaar is. Echt een mentale uitdaging.
Omdat ik op dinsdagen en donderdagen een avondles heb begin ik samen met een andere jongen al een uur eerder dan de rest. Een prive training kun je het dus wel noemen. Hard werken is dat, maar heb er erg veel aan! Coach is super tevreden met hoe alle trainingen gaan tot nu toe. Hij vind dat ik super fit ben, en er ook zo uitzie. Ik kan echt zoveel meer aan dan vorig jaar in het begin. En het gaat zoveel makkelijker. Alles ziet er heel sterk uit volgens hem, en zo voel ik me ook wel. Hij zei dat als ik dit zo vast kan houden, het echt een super seizoen gaat worden! Ben benieuwd!
Vanaf deze week ga ik ook beginnen met ochtendloopjes. Eerst weer 1 keer per week, en later 2 keer. Dit worden wat langere loopjes om mijn algemene conditie nog meer omhoog te brengen/ klaar te maken voor de 800m straks. Want zoals ik al eerder schreef ga ik langere afstanden lopen indoor. 600yard, 600m, 800m, maar ook nog de 4x400 hoor!
School is dit jaar echt een stuk moeilijker geworden. Vorig jaar was het nog veel general education, en was het best makkelijk. Maar nu moet ik echt aan de bak. Ik heb nu veel meer lessen die echt bij mijn studie horen. Het niveau is flink omhoog gegaan en moet er nu ook veel meer voor doen. Maar dat mag ook wel. Want wat heb ik anders straks aan een diploma??
Van veel mensen krijg ik complimenten over mijn Engels haha. Iedereen zegt dat het zoveel beter is geworden en dat ik nog amper een accent heb. Zelf weet ik niet wat daar van waar is, maar als ik iedereen mag geloven is het echt heel goed. En hoor het echt vaak. Leuk dus!
Nog iets dat anders is dan vorig jaar is dat ik nu in een appartement woon (nog steeds op de campus) in plaats van in de dorms. Dat is ZOOOOOO veel beter. En het is nog naast de baan ook. 1 min lopen! Ik deel dit appartement met 2 andere meiden en heb mijn eigen slaapkamer. Vooral dat laatste is zo'n verademing. Geen roommate meer waar je je aan kan ergeren, haha! Het jammere is wel dat ik nog steeds de enige ben die ooit wat schoonmaakt. Als ik niks deed lag het aanrecht steeds vol met kruimels, afwas, etc en werd er nooit gestofzuigd. Maar goed, daar moet ik dan maar mee leven haha.
Verder mis ik thuis wel echt heel erg op dit moment. Ik weet niet precies waar het doorkomt. Je zou denken dat nu ik in mijn tweede jaar zit en weet hoe alles is, ik er geen last van zou hebben. Maar het lijkt wel erger dan vorig jaar. Trainen, het team, coach enz vind ik allemaal super leuk. Maar ik heb het op dit moment niet zo op alle typische Amerikaanse dingen. Het eten, gewoontes, hoe dingen eruit zien. Het komt denk ik ook doordat we nu niet in het seizoen zitten en elke dag een beetje hetzelfde is. Elke dag bestaat uit school, hard trainen, huiswerk en studeren. Als het seizoen straks begint in January weet ik zeker dat het weer super leuk wordt. Maar goed, dit hoort er ook bij en gelukkig is er Facetime en andere social media, wat het ietsje makkelijker maakt. Wat wel een goed teken is is dat elke dag zodra ik aan de training begin, dat hele gevoel zowat verdwenen is en ik me weer flink beter voel :)
Ondanks die heimwee gaan de weken echt super super snel voorbij. Voor mijn gevoel was het gister nog maandag... En volgende maand ben ik jarig! 20 alweer. Ik weet niet wat ik daarvan moet denken, nooit meer een tiener....
Ohja en voor degenen die het interessant vinden, dit is mijn nieuwe adres:
Roos-Sanne Claassen
432 South Delaware Avenue
Apartment 1631
74104 Tulsa, Oklahoma
USA
Take care!
Roos-Sanne
De zondag voordat school weer begon hadden we 's avonds onze eerste teammeeting weer. Het hele sprint team en alle coaches kwamen bij elkaar. Ze hielden hun jaarlijkse praatje, vertelden waar we dit jaar o.a allemaal heen gaan voor wedstrijden (jajaaa zelfs New York City voor indoor Conference deze keer!! Outdoor vliegen we naar Connecticut) en we moesten ons allemaal voorstellen voor degenen die nieuw waren. Niet heel bijzonder dus.
De dag erna was de eerste schooldag met daarachter aan onze physicals. Een medische keuring. Allerlei formulieren invullen, gewicht, lengte, bezoekje aan de arts etc. Gelukkig hoefden we dit jaar geen bloed te prikken. Alleen de eerstejaars moesten dat deze keer.
Dinsdag 26 augustus was het dan zo ver. De eerste officiele training weer met het hele sprintteam! Naja het was niet echt zwaar ofzo, het bestond gewoon uit een mijl duurloop en wat praten etc. Ook kregen we van coach weer een heel boekwerk en een speech over voeding, herstel, de reasoning behind onze trainingen enz enz.
Het was wel echt leuk om iedereen weer te zien. Het was tenslotte al 3 maanden geleden dat ik de meesten voor het laatst had gezien. De rest van de week bestond nog uit wat rustig opbouwen en wennen aan elke dag trainen, school en de hitte. In de tweede week stond op dinsdag onze eerste zware training op het programma. We hadden een 2 mijl run, voluit. Pff nou dat was wel ff wat anders dan die trainingen in NL tijdens de zomer. Alleen al omdat het hier zo ontzettend warm was. Maar het ging wel super goed. Ik liep een pr met zowat 30 seconden. Ik liep samen met een andere jongen uit mijn team en ik was maar 2 seconden achter hem.
Op dit moment train ik 6 dagen per week. Onze zware trainingen zijn op dinsdag en donderdag. En die trainingen zijn ook echt echt heel zwaar!!!!!!! Zo zwaar dat ik tijdens zo'n training al heb gedacht waarom ik dit toch doe hahaha. Beeld je maar eens in dat je helemaal niks meer voelt achteraf, geen gevoel in je benen, trillend, etc. Maar hup, gewoon doorzetten, dat is de mentaliteit hier! Laatst zei coach na zo'n training waarbij ik echt heeeelemaal tot het gaatje moest gegaan, zie je wel dat je het kunt, ik laat je echt niet iets doen waarvan ik denk dat je het niet kan, je kan meer dan je denkt, je moet alleen niet denken dat je het niet kan... En hij heeft ook gelijk. Het is soms alleen gewoon heel moeilijk omdat de training zo zwaar is. Echt een mentale uitdaging.
Omdat ik op dinsdagen en donderdagen een avondles heb begin ik samen met een andere jongen al een uur eerder dan de rest. Een prive training kun je het dus wel noemen. Hard werken is dat, maar heb er erg veel aan! Coach is super tevreden met hoe alle trainingen gaan tot nu toe. Hij vind dat ik super fit ben, en er ook zo uitzie. Ik kan echt zoveel meer aan dan vorig jaar in het begin. En het gaat zoveel makkelijker. Alles ziet er heel sterk uit volgens hem, en zo voel ik me ook wel. Hij zei dat als ik dit zo vast kan houden, het echt een super seizoen gaat worden! Ben benieuwd!
Vanaf deze week ga ik ook beginnen met ochtendloopjes. Eerst weer 1 keer per week, en later 2 keer. Dit worden wat langere loopjes om mijn algemene conditie nog meer omhoog te brengen/ klaar te maken voor de 800m straks. Want zoals ik al eerder schreef ga ik langere afstanden lopen indoor. 600yard, 600m, 800m, maar ook nog de 4x400 hoor!
School is dit jaar echt een stuk moeilijker geworden. Vorig jaar was het nog veel general education, en was het best makkelijk. Maar nu moet ik echt aan de bak. Ik heb nu veel meer lessen die echt bij mijn studie horen. Het niveau is flink omhoog gegaan en moet er nu ook veel meer voor doen. Maar dat mag ook wel. Want wat heb ik anders straks aan een diploma??
Van veel mensen krijg ik complimenten over mijn Engels haha. Iedereen zegt dat het zoveel beter is geworden en dat ik nog amper een accent heb. Zelf weet ik niet wat daar van waar is, maar als ik iedereen mag geloven is het echt heel goed. En hoor het echt vaak. Leuk dus!
Nog iets dat anders is dan vorig jaar is dat ik nu in een appartement woon (nog steeds op de campus) in plaats van in de dorms. Dat is ZOOOOOO veel beter. En het is nog naast de baan ook. 1 min lopen! Ik deel dit appartement met 2 andere meiden en heb mijn eigen slaapkamer. Vooral dat laatste is zo'n verademing. Geen roommate meer waar je je aan kan ergeren, haha! Het jammere is wel dat ik nog steeds de enige ben die ooit wat schoonmaakt. Als ik niks deed lag het aanrecht steeds vol met kruimels, afwas, etc en werd er nooit gestofzuigd. Maar goed, daar moet ik dan maar mee leven haha.
Verder mis ik thuis wel echt heel erg op dit moment. Ik weet niet precies waar het doorkomt. Je zou denken dat nu ik in mijn tweede jaar zit en weet hoe alles is, ik er geen last van zou hebben. Maar het lijkt wel erger dan vorig jaar. Trainen, het team, coach enz vind ik allemaal super leuk. Maar ik heb het op dit moment niet zo op alle typische Amerikaanse dingen. Het eten, gewoontes, hoe dingen eruit zien. Het komt denk ik ook doordat we nu niet in het seizoen zitten en elke dag een beetje hetzelfde is. Elke dag bestaat uit school, hard trainen, huiswerk en studeren. Als het seizoen straks begint in January weet ik zeker dat het weer super leuk wordt. Maar goed, dit hoort er ook bij en gelukkig is er Facetime en andere social media, wat het ietsje makkelijker maakt. Wat wel een goed teken is is dat elke dag zodra ik aan de training begin, dat hele gevoel zowat verdwenen is en ik me weer flink beter voel :)
Ondanks die heimwee gaan de weken echt super super snel voorbij. Voor mijn gevoel was het gister nog maandag... En volgende maand ben ik jarig! 20 alweer. Ik weet niet wat ik daarvan moet denken, nooit meer een tiener....
Ohja en voor degenen die het interessant vinden, dit is mijn nieuwe adres:
Roos-Sanne Claassen
432 South Delaware Avenue
Apartment 1631
74104 Tulsa, Oklahoma
USA
Take care!
Roos-Sanne
-
21 September 2014 - 07:24
Mama:
Komt wel goed, schatje!xxx -
21 September 2014 - 09:06
Marijke Kuijpers:
Hey Roos Sanne, wat een leuk verslag weer, en dacht, laat ik het nu niet alleen denken , maar ook laten weten. Respect dat je dit allemaal doet. Kan me voorstellen dat je heimwee hebt, na de vakantie thuis. Hopelijk vind je je draai weer snel.
Succes met alles!
Groetjes Marijke -
21 September 2014 - 09:46
TTFreda:
Mooi verslag weer. Succes met de trainingen en de studie. -
21 September 2014 - 10:02
Wim:
Hoi Meissie,
Jammer dat je momenteel zo'n heimwee hebt. Ik hoop dat dit snel minder wordt.
Je hebt je nieuwe adres er maar opgezet zodat iedereen weet waar hij/zij zijn/haar kadootjes voor je verjaardag heen moet sturen? ;-)
Succes met je studie, trainen en als het zover is met de wedstrijden natuurlijk! -
22 September 2014 - 22:35
Anja Higler:
Hoi Roos Sanne, leuk om je verslag te lezen en ik vind dat de bijbehorende foto's een leuke impressie geven van het leven daar. Succes met je studie en je sportcarrière,
Groetjes Anja -
24 September 2014 - 21:29
Straf:
Aaahw wij missen je ook hoor :( -
22 Oktober 2014 - 13:24
Mama:
er is weer een maand voorbij, tijd voor een nieuw verhaal! -
23 Oktober 2014 - 05:37
Roos-Sanne Claassen:
Volgende week mam! Als papa weer naar NL is. Kan ik ook mooi schrijven over zijn bezoek hier :) -
24 Oktober 2014 - 04:33
Paul :
Je kent me niet, maar ik ben ook een Nederlander (Scheveningen) die in Tulsa woont. Ik was op Google aan 't zoeken naar andere Nederlanders die hier wonen, want ik verlies mijn Nederlands sinds ik hier niemand ken die ons taal spreekt. Dus ik kwam je blog tegen en wilde effe hallo zeggen!
Beste wensen voor de 2015 seizoen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
