Bezoek uit Nederland!
Blijf op de hoogte en volg Roos-Sanne
02 November 2013 | Verenigde Staten, Tulsa
Hoi hoi! Het is alweer een aantal weken geleden sinds mijn laatste verslag. Ik heb het nogal druk dus vandaar dat het wat langer heeft geduurd. Maar hier ben ik weer.
13 oktober was het eindelijk zover, mama en Wim kwamen aan in Tulsa. Ik had er echt super veel zin in om ze op te halen van het vliegveld. Een Duits meisje die tot en met vorig jaar in het team zat is met mij naar het vliegveld gereden om ze daar op te wachten. Na ongeveer drie kwartier gewacht te hebben kwamen ze eindelijk door de deuren heen lopen en ben ik als een klein kind op ze afgerend haha. Dat was een super moment:) Wat had ik ze gemist. Nadat zij hun koffers hadden opgepikt en we de huurauto hadden begon de zoektocht naar hun hotel. Die zoektocht duurde maar liefst een uur. We hadden namelijk alleen navigatie op de Ipad en die leidde ons naar de middle of nowhere. Maar volgens Wim gingen we de goede kant op. Hij zou ons wel 'even' verder naar het hotel leiden (lees, steeds meer de verkeerde kant op laten gaan). Na een tijdje vonden mama en ik dat niet zo'n heel goed plan meer en zijn we bij 2 andere hotels de weg wezen vragen. Na een uur kwamen we eindelijk aan bij het hotel waar we eigenlijk na 15 min al konden zijn geweest haha. Dat was dus al een avontuur opzich. Hierna zijn we wat gaan eten en hebben ze mij weer terug gebracht naar de campus zodat zij konden slapen na een lange vermoeiende reis. Toen we de campus opreden was het eerste wat mama zei: "wow moet je toch kijken dit is toch niet normaal, wauw wat ziet dit er mooi uit!" Dit is wel wat anders dan hoe universiteits terreinen er in NL uit zien.
De dag erna heb ik ze een campus tour gegeven. Het regende heel hard dus het was eigenlijk niet zo'n geschikte dag, maar ik wilde ze heel graag alles laten zien en met paraplu's kom je heel ver. Mama kocht voor mij een Tulsa paraplu. 's Middags zijn ze voor het eerst wezen kijken bij mijn training. Al was het niet echt een echte training, coach verplaatste de training naar binnen omdat het regende... Die Amerikanen houden niet zo van regen en dat zijn ze niet zo gewend hier hahah. De training bestond uit 2 mijl hardlopen en wat rekken en strekken. Dat maakte opzich niet zo heel veel uit aangezien het een 'recovery' week was. De rest van de week probeerde we zo veel mogelijk tijd met elkaar door te brengen. Ik moest gewoon naar school dus we zagen elkaar zoveel mogelijk tussen school, trainingen en de training room door. 's Avonds bracht ik meestal door op hun hotel kamer. En natuurlijk kwamen ze bij alle trainingen kijken. In het weekend zijn we op zaterdag naar Oklahoma City gegaan. We begonnen in een shopping outlet en eindigden in een shopping mall, dus veel hebben we niet gezien van de stad haha, dat krijg je met vrouwen. Gelukkig vond Wim dat niet zo erg. 's Avonds zijn we lekker uiteten geweest bij een Italiaans restaurant. Op zondag had ik vrij gekregen van trainen van coach zodat ik de dag weer met mama en Wim kon doorbrengen. We zijn naar Woolaroc geweest. Een super grote ranch met wildlife (met onder andere Buffalo's) gelegen in een super mooi gebied met heuvels en prairies. Echt typisch Amerikaans. Je mocht achter bepaalde punten niet meer uit je auto stappen omdat hier wilde dieren los liepen en gevaarlijk konden zijn. Het was een erg leuke dag!
Die woensdag was ik jarig. 19 alweer! Mijn eerste verjaardag die ik niet thuis in NL vierde maar aan de andere kant van de wereld. Op zo'n dag is het extra moeilijk om niet thuis te zijn. Maar gelukkig waren mama en Wim hier. Ik had die dag maar 1 les, van 8/8:50am en gelijk daarna waren zij daar met heel veel ballonnen en super leuke cadeaus. Zo voelde ik me toch lekker jarig en het was heel fijn dat ze er waren. Op dinsdagavond hadden we samen met Cydney, Ursa en Done (meiden uit mijn team) Hollandse appeltaart gebakken die we vandaag dus mee mochten nemen naar trainen. En de taart viel erg goed in de smaak. Erg leuk dus! 's Avonds ben ik met mama en Wim uiteten geweest wat ook weer erg gezellig was. De dag erna, op donderdag, was het helaas alweer tijd om ze uit te zwaaien. Ze moesten weer naar Nederland. Ik kon niet mee naar het vliegveld omdat ik gewoon les had. Gelukkig kwamen ze voor mijn eerste les nog even gezellig thee drinken. Daarna was het echt tijd. Dat was niet zo'n leuk moment, op dat moment wilde ik het liefst in hun koffers kruipen en met ze mee gaan, maar dat kon niet haha. Na heel wat knuffels gingen ze dan. Gelukkig liep op dat moment net vriend uit het basketball team langs die me meenam. Dat maakte het wat makkelijker. Het waren 11 super leuke dagen en het was echt heel gaaf dat ze hier waren!!
De dag nadat ze weg waren moest ik even langs komen op coach zijn kantoor omdat hij wist dat ik heimwee had. Gewoon om te praten en me weer wat beter te laten voelen. Hij zei toen ook weer dat het trainen echt nog steeds super super goed gaat, en veel beter dan ie ooit had verwacht. En zo voelt het ook voor mij. Ik wordt echt steeds sterker, sneller en dingen waarmee ik moeite zou hebben gehad in NL gaan nu beter dan ooit. We zijn deze week ook begonnen met lange stukken voluit sprinten, woensdag deden we 300meters. Dat was toch wel pittig. Maar goed zo voelde mijn allereerste training hier ook en dat wat ik toen moeilijk vond gaat me nu super af, dus het is gewoon een kwestie van wennen. Gister heb ik ook weer een vooruitgang gemaakt met kracht. We moesten een pr proberen te zetten met voorslaan. Ik ben van 49 kg naar 60 kg gegaan en het voelde heel erg goed. Een week daarvoor ben ik met squat ook al van 70 naar 90 kg gegaan, en dat kan nog wel zwaarder want dat was geen max test.
Verder hebben we ook ons wedstrijdschema binnen, die ziet er heel goed uit en ik kan niet wachten om m'n eerste wedstrijd te lopen in January! Het zal echt heel anders zijn dan in NL, we reizen elke keer met het hele team samen (dat doen we in NL alleen met toernooien...) Echt super gaaf. I'm excited!!
Vorige week mochten Cydney ik en een paar andere meiden helpen met het trainen van Goldie, de dog ambassador van the University of Tulsa, dat was echt super om te doen. Het is nog een pup en ze is nog behoorlijk speels. Ze moet getraind worden om uiteindelijk bij football games te kunnen functioneren. Zo moet ze allerlei trucjes kunnen en door een tunnel van alle 100 football players rennen. Ze moet ook aan allerlei verschillende geluiden wennen. Wij mochten dus helpen om haar onder andere deze dingen te leren. En dit zullen we zeker nog vaker gaan doen! En ze is zoooooo schattig haha.
Ook zijn we afgelopen zondag met alle meiden uit het team uiteten geweest voor mijn verjaardag. We zijn naar Texas Roadhouse geweest. Dat is echt zo Amerikaans als het maar kan. Het is een hele belevenis om daar te eten haha. De mensen eten hier allemaal pinda's en gooien de schillen op de grond, dat mag gewoon. En als ze hier weten dat je jarig bent doen ze daar wat mee. Ook ik moest eraan geloven. Na het eten kwam het personeel naar ons toe en moest ik op een zadel gaan zitten. Al het personeel joelen en zodra een van hen hiiihaaa zei moest ik een lasso beweging maken met een doek. Hierna kreeg ik een gratis dessert die we met zn allen hebben gedeeld. Haha dat was dus beschamend maar ook leuk om meegemaakt te hebben!
Afgelopen week was het Halloween. Mijn eerste Halloween ooit. En omdat ik nog nooit Halloween had meegemaakt MOEST ik van Cydney mee om Trick or Treat te doen. Dat is hier een traditie waarbij kinderen verkleed langs de deuren gaan en dan Trick or Treat roepen en snoep krijgen. Meestal doen alleen jongere kinderen dit maar veel ouderen doen ook nog gezellig mee. Bij een van de huizen vonden ze ons ietsje te oud haha. Maar Cydney legde uit dat dit voor mij was omdat ik uit Nederland kom. Dit geloofden ze niet en daarom moest ik vanalles in het Nederlands zeggen zodat ze ons geloofden. En toen was ik opeens heel interessant en werd me vanalles gevraagd haha.
Dit weekend is ook Homecoming en daarvoor zijn er dit hele weekend allemaal activiteiten. Gisteravond was er een HUGE kampvuur, een bonfire. Ook werd er super veel vuurwerk afgestoken, 10 minuten non stop, dat was erg mooi! Het leek wel oud en nieuw!
Vanavond hebben we een Track party in een van de appartementen. Het is een costume party nog in het kader van Halloween dus we gaan allemaal verkleed, ik ben benieuwd!
Over 7 weken kom ik alweer voor twee weekjes naar huis, ik heb er super super veel zin in om iedereen weer te zien en kan niet wachten!! Ik heb in totaal nog maar 3,5 week les, de rest bestaat uit 1 week Thanksgiving break, en de examen weken. Maar ik heb maar 1 exam die in die examenweken wordt gehouden dus voor mij is het lekker rustig en de tijd zal dan ook best snel gaan. Voor ik het weet is het 20 december!!
See ya!
Roos-Sanne
13 oktober was het eindelijk zover, mama en Wim kwamen aan in Tulsa. Ik had er echt super veel zin in om ze op te halen van het vliegveld. Een Duits meisje die tot en met vorig jaar in het team zat is met mij naar het vliegveld gereden om ze daar op te wachten. Na ongeveer drie kwartier gewacht te hebben kwamen ze eindelijk door de deuren heen lopen en ben ik als een klein kind op ze afgerend haha. Dat was een super moment:) Wat had ik ze gemist. Nadat zij hun koffers hadden opgepikt en we de huurauto hadden begon de zoektocht naar hun hotel. Die zoektocht duurde maar liefst een uur. We hadden namelijk alleen navigatie op de Ipad en die leidde ons naar de middle of nowhere. Maar volgens Wim gingen we de goede kant op. Hij zou ons wel 'even' verder naar het hotel leiden (lees, steeds meer de verkeerde kant op laten gaan). Na een tijdje vonden mama en ik dat niet zo'n heel goed plan meer en zijn we bij 2 andere hotels de weg wezen vragen. Na een uur kwamen we eindelijk aan bij het hotel waar we eigenlijk na 15 min al konden zijn geweest haha. Dat was dus al een avontuur opzich. Hierna zijn we wat gaan eten en hebben ze mij weer terug gebracht naar de campus zodat zij konden slapen na een lange vermoeiende reis. Toen we de campus opreden was het eerste wat mama zei: "wow moet je toch kijken dit is toch niet normaal, wauw wat ziet dit er mooi uit!" Dit is wel wat anders dan hoe universiteits terreinen er in NL uit zien.
De dag erna heb ik ze een campus tour gegeven. Het regende heel hard dus het was eigenlijk niet zo'n geschikte dag, maar ik wilde ze heel graag alles laten zien en met paraplu's kom je heel ver. Mama kocht voor mij een Tulsa paraplu. 's Middags zijn ze voor het eerst wezen kijken bij mijn training. Al was het niet echt een echte training, coach verplaatste de training naar binnen omdat het regende... Die Amerikanen houden niet zo van regen en dat zijn ze niet zo gewend hier hahah. De training bestond uit 2 mijl hardlopen en wat rekken en strekken. Dat maakte opzich niet zo heel veel uit aangezien het een 'recovery' week was. De rest van de week probeerde we zo veel mogelijk tijd met elkaar door te brengen. Ik moest gewoon naar school dus we zagen elkaar zoveel mogelijk tussen school, trainingen en de training room door. 's Avonds bracht ik meestal door op hun hotel kamer. En natuurlijk kwamen ze bij alle trainingen kijken. In het weekend zijn we op zaterdag naar Oklahoma City gegaan. We begonnen in een shopping outlet en eindigden in een shopping mall, dus veel hebben we niet gezien van de stad haha, dat krijg je met vrouwen. Gelukkig vond Wim dat niet zo erg. 's Avonds zijn we lekker uiteten geweest bij een Italiaans restaurant. Op zondag had ik vrij gekregen van trainen van coach zodat ik de dag weer met mama en Wim kon doorbrengen. We zijn naar Woolaroc geweest. Een super grote ranch met wildlife (met onder andere Buffalo's) gelegen in een super mooi gebied met heuvels en prairies. Echt typisch Amerikaans. Je mocht achter bepaalde punten niet meer uit je auto stappen omdat hier wilde dieren los liepen en gevaarlijk konden zijn. Het was een erg leuke dag!
Die woensdag was ik jarig. 19 alweer! Mijn eerste verjaardag die ik niet thuis in NL vierde maar aan de andere kant van de wereld. Op zo'n dag is het extra moeilijk om niet thuis te zijn. Maar gelukkig waren mama en Wim hier. Ik had die dag maar 1 les, van 8/8:50am en gelijk daarna waren zij daar met heel veel ballonnen en super leuke cadeaus. Zo voelde ik me toch lekker jarig en het was heel fijn dat ze er waren. Op dinsdagavond hadden we samen met Cydney, Ursa en Done (meiden uit mijn team) Hollandse appeltaart gebakken die we vandaag dus mee mochten nemen naar trainen. En de taart viel erg goed in de smaak. Erg leuk dus! 's Avonds ben ik met mama en Wim uiteten geweest wat ook weer erg gezellig was. De dag erna, op donderdag, was het helaas alweer tijd om ze uit te zwaaien. Ze moesten weer naar Nederland. Ik kon niet mee naar het vliegveld omdat ik gewoon les had. Gelukkig kwamen ze voor mijn eerste les nog even gezellig thee drinken. Daarna was het echt tijd. Dat was niet zo'n leuk moment, op dat moment wilde ik het liefst in hun koffers kruipen en met ze mee gaan, maar dat kon niet haha. Na heel wat knuffels gingen ze dan. Gelukkig liep op dat moment net vriend uit het basketball team langs die me meenam. Dat maakte het wat makkelijker. Het waren 11 super leuke dagen en het was echt heel gaaf dat ze hier waren!!
De dag nadat ze weg waren moest ik even langs komen op coach zijn kantoor omdat hij wist dat ik heimwee had. Gewoon om te praten en me weer wat beter te laten voelen. Hij zei toen ook weer dat het trainen echt nog steeds super super goed gaat, en veel beter dan ie ooit had verwacht. En zo voelt het ook voor mij. Ik wordt echt steeds sterker, sneller en dingen waarmee ik moeite zou hebben gehad in NL gaan nu beter dan ooit. We zijn deze week ook begonnen met lange stukken voluit sprinten, woensdag deden we 300meters. Dat was toch wel pittig. Maar goed zo voelde mijn allereerste training hier ook en dat wat ik toen moeilijk vond gaat me nu super af, dus het is gewoon een kwestie van wennen. Gister heb ik ook weer een vooruitgang gemaakt met kracht. We moesten een pr proberen te zetten met voorslaan. Ik ben van 49 kg naar 60 kg gegaan en het voelde heel erg goed. Een week daarvoor ben ik met squat ook al van 70 naar 90 kg gegaan, en dat kan nog wel zwaarder want dat was geen max test.
Verder hebben we ook ons wedstrijdschema binnen, die ziet er heel goed uit en ik kan niet wachten om m'n eerste wedstrijd te lopen in January! Het zal echt heel anders zijn dan in NL, we reizen elke keer met het hele team samen (dat doen we in NL alleen met toernooien...) Echt super gaaf. I'm excited!!
Vorige week mochten Cydney ik en een paar andere meiden helpen met het trainen van Goldie, de dog ambassador van the University of Tulsa, dat was echt super om te doen. Het is nog een pup en ze is nog behoorlijk speels. Ze moet getraind worden om uiteindelijk bij football games te kunnen functioneren. Zo moet ze allerlei trucjes kunnen en door een tunnel van alle 100 football players rennen. Ze moet ook aan allerlei verschillende geluiden wennen. Wij mochten dus helpen om haar onder andere deze dingen te leren. En dit zullen we zeker nog vaker gaan doen! En ze is zoooooo schattig haha.
Ook zijn we afgelopen zondag met alle meiden uit het team uiteten geweest voor mijn verjaardag. We zijn naar Texas Roadhouse geweest. Dat is echt zo Amerikaans als het maar kan. Het is een hele belevenis om daar te eten haha. De mensen eten hier allemaal pinda's en gooien de schillen op de grond, dat mag gewoon. En als ze hier weten dat je jarig bent doen ze daar wat mee. Ook ik moest eraan geloven. Na het eten kwam het personeel naar ons toe en moest ik op een zadel gaan zitten. Al het personeel joelen en zodra een van hen hiiihaaa zei moest ik een lasso beweging maken met een doek. Hierna kreeg ik een gratis dessert die we met zn allen hebben gedeeld. Haha dat was dus beschamend maar ook leuk om meegemaakt te hebben!
Afgelopen week was het Halloween. Mijn eerste Halloween ooit. En omdat ik nog nooit Halloween had meegemaakt MOEST ik van Cydney mee om Trick or Treat te doen. Dat is hier een traditie waarbij kinderen verkleed langs de deuren gaan en dan Trick or Treat roepen en snoep krijgen. Meestal doen alleen jongere kinderen dit maar veel ouderen doen ook nog gezellig mee. Bij een van de huizen vonden ze ons ietsje te oud haha. Maar Cydney legde uit dat dit voor mij was omdat ik uit Nederland kom. Dit geloofden ze niet en daarom moest ik vanalles in het Nederlands zeggen zodat ze ons geloofden. En toen was ik opeens heel interessant en werd me vanalles gevraagd haha.
Dit weekend is ook Homecoming en daarvoor zijn er dit hele weekend allemaal activiteiten. Gisteravond was er een HUGE kampvuur, een bonfire. Ook werd er super veel vuurwerk afgestoken, 10 minuten non stop, dat was erg mooi! Het leek wel oud en nieuw!
Vanavond hebben we een Track party in een van de appartementen. Het is een costume party nog in het kader van Halloween dus we gaan allemaal verkleed, ik ben benieuwd!
Over 7 weken kom ik alweer voor twee weekjes naar huis, ik heb er super super veel zin in om iedereen weer te zien en kan niet wachten!! Ik heb in totaal nog maar 3,5 week les, de rest bestaat uit 1 week Thanksgiving break, en de examen weken. Maar ik heb maar 1 exam die in die examenweken wordt gehouden dus voor mij is het lekker rustig en de tijd zal dan ook best snel gaan. Voor ik het weet is het 20 december!!
See ya!
Roos-Sanne
-
02 November 2013 - 21:12
Mama:
leuk, leuk, leuk, superleuk om te lezen, dikke kus van je moeder,
nog 7 weken!!!! -
02 November 2013 - 21:12
Willemijn:
In Epe hebben wij ook zo'n restaurant, Ribhouse texas, waar je pindaschillen etc. op de grond mag gooien, haha. Is ook zo'n typisch Amerikaans restaurant.
Leuk verslagje weer, heb super veel zin in eind december om je weer te zien :-D ♥
Xxx -
02 November 2013 - 21:22
Wim:
Super leuk verslag om te lezen!!!
Ik vond het ook super leuk om bij je in Amerika te zijn.
Jammer dat ik de eerste dag nog niet zo goed met de routeplanner om kon gaan en dat de hele wereld dit nu weet...... Maar ja, je hebt gelijk, we deden er een uur over terwijl het in een kwartier had gekunt.
Ik zie er naar uit dat je weer in Nederland bent voor de Kerst. -
02 November 2013 - 22:27
Graciëlla:
Leuk om weer wat te lezen, je wordt echt sterk. Wel een sprinter blijven hè, geen bodybuilder ;) Haha! Als je er maar hard van gaat lopen! Succes -
03 November 2013 - 12:34
Fj Claassen:
Leuk je verslag gelezen te hebben
Het went wel wat lees ik Leuk dat mamma en Wim er waren
.........Groeten van Opa claassen -
03 November 2013 - 15:06
Marianne Eggengoor:
Leuk verslag weer ,Roos-sanne. Ik hoorde van Wim dat het daar ook erg anders is. Vooral de bouw van de peopeltjes. Ahum. Zo te lezen is het niet alleen trainen en school,maar ook een hoop fun. Zo vliegt de tijd. Xx -
03 November 2013 - 15:41
Oma Eggengoor:
hier een berichtje van Oma, ik heb je verhaal gelezen. heel leuk dat het bij jou zo goed gaat in Amerika.
wij missen je hier wel maar straks kom je fijn 2 weken thuis, dan zullen we gezellig van je genieten met z'n allen. Het is wel hard werken daar maar het gaat hartstikke goed, daar ben ik blij mee.
tot 21 december, groetjes en dikke kus van Oma -
03 November 2013 - 18:52
Roos-Sanne Claassen:
Bedankt allemaal!! Ik vind al die reacties erg leuk om te lezen!! En ik kan niet wachten om iedereen weer te zien over iets minder dan 7 weken:) -
21 November 2013 - 13:30
Rita:
Super leuk Roos Sanne. Nog een paar weekjes en je bent er al weer. heel veel plezier daar.
Groetjes
-
24 November 2013 - 15:36
Donald Idsinga:
Dag Roos Sanne,
Mooi zo'n ervaring in Amerika. Dat zou ik ook eens moeten doen. Je kent mij misschien wel niet, want ik zit bij de recreatielopers van AVNOP. We recreëren wat af. Ik wil aan jou vragen of de athleten bij jullie in Amerika ook iets doen aan hun voeding. De trainingsmethodes zijn anders las ik in je reisverhalen, waardoor je nu veel meer kracht in de spieren hebt. Wij hier in Europa horen soms geruchten, dat 60% van de topsporters glutenvrij eet, waardoor hun prestaties verbeteren. Heb jij daar ook van gehoord of kom je dat tegen? Ik zou het leuk vinden iets meer daarvan te weten, nu je daar dichtbij in die wereld verkeert.
Veel plezier nog,
Donald Idsinga -
02 December 2013 - 04:37
Roos-Sanne Claassen:
Hoi Donald,
Bedankt voor je reactie, vind ik erg leuk! Ze doen hier zeker ook wat met eten in Amerika. Alleen over glutenvrij eten heb ik nog niks gehoord. Hier doen we dat in ieder geval niet. We hebben wel een heel boekwerk gekregen van coach over wat we wel en beter niet kunnen eten. Zoals beter geen toegevoegde suikers enz. Het kan best zijn dat ze het ergens anders wel doen hoor, maar ik weet er niks van, sorry!
groetjes Roos-Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
